در حال حاضر هم تیم ملی بانوان و هم جوانان سهمیه حضور در المپیک آرژانتین را کسب کرده‌اند. تیم فوتسال بانوان کشورمان هم قهرمان بلامنازع آسیاست که روز گذشته این موضوع به خوبی اثبات شد و این تیم توانست برای دومین بار بر بام قاره کهن بایستد. در فوتسال برعکس فوتبال، پولهای آنچنانی رد و بدل نمی‌شود، شاید بالاترین مبلغ قرارداد یک فوتسالیست مطرح و حرفه ای در طول یک فصل بازی قراردادی حدود 300 الی 400 ملیون تومان باشد. متاسفانه فوتسال با توجه به افتخارات زیادی که در عرصه‌های بین المللی بدست آورده، همواره مورد کم لطفی مسئولان ورزشی کشور به خصوص فدراسیون فوتبال قرار گرفته است.

به اعتقاد بسیاری از بزرگان و پیشکسوتان این رشته، فدراسیون فوتبال به رشته فوتسال اهمیت زیادی نمی‌دهند و مانند فرزندی ناتنی با این رشته برخورد می‌کند. برای مثال می‌توان گفت تیم ملی و همچنین تیم زیر 20 سال فوتسال ایران قهرمان آسیا شدند، اما هنوز  خبری از پرداخت پاداش آنها نیست، اما برعکس در فوتبال هر زمان که این تیم در هر مسابقه‌ای هر چند اهمیت چندانی هم نداشته باشد پیروز شود پاداش برد خود را دریافت می‌کند. وقتی که فدراسیون فوتبال و مسئولان ورزشی کشور اینقدر بین این دو برادر ((فوتبال، فوتسال)) تفاوت قائلند آنگاه چه انتظاری می‌توانیم داشته باشیم.

 *فوتسالیست‌ها، سوژه عکس یادگاری مسئولان!

  نکته جالبی که وجود دارد وقتی که تیمهای ملی فوتسال در رده‌های مختلف در عرصه‌های بین‌المللی صاحب عنوان قهرمانی می‌شوند مسولان ورزشی ما بی‌درنگ  در آن مراسم حضور داشته و به دنبال عکس یادگاری با جام قهرمانی هستند بعد از اینکه عکسهای یادگاری خود را می‌گیرند دیگر از آنان خبری نیست و نمی‌توان آنها را پیدا کرد. به قول پیشکسوتان فوتسال وقتی فدراسیون فوتبال اینقدر نسبت به این رشته بی تفاوت هستند چه انتظاری از بخشهای خصوصی داریم؟ این پیشکسوتان می‌گویند ما به یاد داریم زمانی بخشهای خصوصی با التماس درخواست می‌کردند که تیمی را تحت پوشش خود بگیرند اما در حال حاضر همه چیز برعکس شده الان باشگاهها باید به دنبال آنها بروند در حال حاضر فوتسال خیلی فقیر شده و این موضوع  باید در عرصه کلان مدیریتی ورزشی به خصوص فدراسیون فوتبال  باید ریشه‌یابی شود که مشکل کار کجاست.

* پاک کردن صورت مسأله به جای حل کردن مسأله

البته در یک بررسی ساده می توان علت را  عدم حمایت و قولهای مسئولان ورزشی کشور دانست که  به عمل نمی‌رسد. با این شرایط فوتسال ایران زیر خط فقر قرار دارد؛ هر روز شاهد این موضوع هستیم که تیمهای خوب و قهرمانی که حتی در آسیا هم برای ایران افتخار آفرینی کردند یکی پس از دیگری کناره‌گیری می‌کنند و از  حضور و تیمداری در فوتسال خداحافظی کرده و عطایش را به لقایش می‌بخشند. مسئولان ورزشی به خصوص کمیته فوتسال به جای اینکه به دنبال راه حل مناسب و تعامل با مدیران این باشگاه‌ها باشند به صراحت و به راحتی می‌گویند مشکلی نیست؛ تیم دیگری جایگزین این تیم‌ها می‌شوند. یعنی در حرکتی رونالدینیویی به جای حل کردن مسأله صورت مساله را پاک می‌کنند؛ یعنی راحت ترین کار ممکن.

حال سوالی مطرح است چقدر باید زمان ببرد تا یک باشگاه جدید بتواند خود را در لیگ‌های ما پیدا کند؟ آیا بهتر نیست به جای اینکه بگوییم تیمی را جایگزین تیم‌های استعفا دهنده می‌کنیم به دنبال راه حلی مناسب  برای حل موضوع باشیم. وقتی که نتوانیم لیگی پویا و شاداب داشته باشیم چگونه می‌توانیم  تیم ملی قدرتمندی داشته باشیم؛ در حال حاضر فوتسال ایران قدرت بلامنازع فوتسال آسیاست، اما با روندی که داریم طی می‌کنیم باید مطمئن باشیم که به زودی این عنوان را از دست می‌دهیم. به گفته پیشکسوتان فوتسال در حال حاضر تمام رقبای ایران در فوتسال سرمایه‌گذاری‌های زیادی انجام دادند تا بتوانند رقیبی قدرتمند در مقابل ایران باشند و عنوان قهرمانی آسیا  را از آن خود کنند. ما نمی‌توانیم  به خودمان دروغ بگوییم و خود را فریب دهیم؛ باید مطمئن باشیم با این بی تفاوتی که مسئولان ورزش ما به خصوص فدراسیون فوتبال نسبت به فوتسال دارند به زودی این افتخار را هم از دست می‌دهیم. 

*   تیم ملی قدرتمند بدون لیگی پویا ممکن نیست

به اذعان کارشناسان این رشته از سال 82 تا به امروز که توانستیم هرساله لیگ برتر را برگزار کنیم، اما امسال واقعا باشگاههای ما برای تیم‌داری مشکل مالی دارند. نبود اسپانسر و عدم حمایت مدیران ورزشی از باشگاهها موجب شده یکی یکی باشگاهها از لیگ برتر انصراف دهند. متاسفانه امسال و قبل از اینکه فصل جدید لیگ آغاز شود، لیگ ما بیش از اندازه دچار چالش و مشکلات شده، هر روز یک باشگاه به دلیل مشکلات مالی و نبود اسپانسر و یا به دلیل بی توجهی مسئولان کمیته فوتسال استعفا می دهند.

 امروز آخرین زمان ارسال مدارک باشگاهها به سازمان لیگ است تا به امروز از 14 تیمی که در لیگ برتر حضور دارند فقط  9 تیم اعلام آمادگی و مدارک خود را به سازمان لیگ ارسال کردند و از سایر تیم‌ها هنوز خبری نیست. البته تاسیسات دریایی، آتلیه طهران - قم و... انصراف خود را اعلام کردند، اما نکته جالب این است که مسئولان کمیته فوتسال هنوز تصمیمی برای انصراف این باشگاه‌ها نگرفتند و به نقل از دبیر کمیته فوتسال تازه قرار است در جلسه آینده هیأت رئیسه کمیته فوتسال مطرح شود. آیا برای برگزاری جلسه کمی دیر نشده؟ به نظر می‌رسد مسئولان این رشته در خوابی خرگوشی به سر می‌برند و سرنوشت این رشته اهمیت برای آنها نداشته باشد.

* فوتسال از نبود حامی مالی رنج می‌برد

در حال حاضر مشکلات مالی و نبود اسپانسر توانسته شور، هیجان ورزشی را  از فوتسال بگیرد و خبری هم از حمایت سرمایه‌گذار خصوصی نیست، هر اسپانسری هم کمی بعد از حضور، پس از هجمه‌های فراوان از سرمایه‌گذاری در این رشته انصراف می‌دهد.

مشکل دیگری که در این رشته وجود دارد عدم مدیریت ثابت است؛ در حال حاضر علی کفاشیان چندین سال است که کمیته فوتسال را به عنوان سرپرست اداره می‌کند و این موضوع باعث اعتراض بعضی از پیشکسوتان فوتسال شده و بارها از تاج ریاست فدراسیون فوتبال و سلطانی‌فر، وزیر ورزش درخواست کردند که مدیری برای این کمیته انتخاب کنند که حداقل جوابگوی مننقدان باشد و برای این کمیته وقت بگذارد. به این دلیل که ریاست این کمیته نقش بسزایی در فوتسال از جمله برنامه ریزی، برگزاری منظم لیگ‌های مختلف، جذب اسپانسر، پخش مستقیم مسابقات تلویزیون و.... بر عهده این کمیته است.

امید است که هر چه زودتر و قبل از، از دست دادن زمان، مسئولان ورزش به خصوص فدراسیون فوتبال انگیزه لازم را جهت حضور مدیران باشگاه‌ها و بازیکنان به وجود آورند و تا حدودی در جلسات هم اندیشی برای عدم انصراف آنها راهکاری پیدا کنند. چون وقتی ما لیگی پویا و شاداب نداشته باشیم چگونه می‌توانیم به تیم ملی بازیکن ترزیق کنیم و تیم ملی قدرتمندی داشته باشیم.